Πρόκειται για μία κλασική εξέταση από την οποία οι περισσότεροι καρδιολόγοι αντλούν ουσιώδεις πληροφορίες αναφορικά με το επίπεδο υγείας των επιμέρους ιστών του θώρακα (πνεύμονες, τραχεία, μεσοπνευμόνιος χώρος, ακεραιότητα διαφράγματος, οισοφάγος, παρουσία συλλογών) και λιγότερο της καρδιάς. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη εξέταση σε ζώα με οξύ ή χρόνιο βήχα, ενώ καλό είναι να προηγείται ενός υπερηχοκαρδιογραφήματος.